වැහි සීතල, උදා සක්මන් සහ කුඩා කුරුලු පැටව්!

වැහි සීතලේ තෙමිලා ලෝකෙ තෙතබරියන් වෙච්ච මේ වගේ උදා වරුවලට විතරක් නොවෙයි හැම උදාවකම දුරකථනයෙත් - පරිගණකයෙත් මුහුණ ඔබාගන්න කලින් ගෙමිදුලට බැහැලා, වැහි දරුවා අලුතින් හිටවාපු තණකොළ පාග පාගා ඇවිදින්න ඕන කියලා හැමදාම හිතනවා. ඒත් උදේ පාන්දර අටේ කණිසමට වැහි දැරිය එනතුරු සරසවියේ බලා ඉන්න හාදයෝත් හාදියෝත් බලන්න දුවන්න තියෙන හන්දා කළාතුරකින් දවසක තමා එහෙම සක්මනක් කරන්න වෙන්නෙ. පාඩම් සැලසුම් හදලා, ප්‍රශ්නපත්තර බලලා, පර්යේෂණ පත්‍රිකා ලියලා, පොතක් නොකියවා මිස නින්ද නොයන හන්දා කතා පොතකිනුත් පිටුවක් දෙකක් කියවලා නින්දට ගියාට පස්සෙ ඊළඟ දවසේ හතෙන් මෙහා වැහි දැරිය ඇහැරෙනවා බොරු. අතට අහුවෙන ෂර්ට් එකක් - කුර්තාවක් මදින්නැතුවම ඇඳගෙන, සුදු අම්මාත් - උදව්වට ඉන්න රාණි නැන්දාත් උයන රසමසවුළු කටට දෙකට ගිලලා, වාහනේ තෙල් තියෙනවාදවත් නොබලා දුවන වැහිදරුවාටත් වැහි දැරියටත් මොන පාන්දර සක්මන් ද.! 

ඒත් දේශන තියෙන්නෙ මාස තුනයි.. සෙමෙස්තරේ මුල කොටහ. ඉතුරු ටිකේ ස්ටඩි ලීව්. විභාග.. ඒ දවස්වලට පාන්දර දුවන්න ඕන නෑ. ඉතින් එහෙම දවසට උදා වෙනවා උදා වරු සක්මන්. තණකොළ ගොල්ල උඩට පිනි වැටිලා තියෙද්දි තවත් සනීපයි. වටේ පිපිලා තියෙන මල් ඉලන්දාරි - තුරු අතු අස්සෙන් ගලා හැලෙන වැල් ලමිස්සියෝ දිහා බල බල වැහි දැරිය ඔහේ ඇවිදිනවා. සමහර දාක කුඩා කුරුලු පැටවු - විසේසයෙන් මල් චූටිලා (මල් චූටික්කන්ට වැහි දරුවායි වැහි දැරියයි එහෙමයි කතා කරන්නෙ) අඹ ගහේ අතු අස්සෙන් එබිකම් පානවාත් පේනවා.

ඒ කුරුලු පැටවු දැක්කාම ඔන්න වැහි දැරිවිට තමන්ගෙ කුරුලු පැටවුන්ව මතක් වෙනව! 

කඩුව මුවහත් කරන දැඟලිල්ල - අතරෙදිත් මුණුමුණුවෙ කියවිල්ල

විප්ලවේ වගේම ඉගෙනත්ගනිල්ලා කියා පාරෙදිත් නවත්තන් බැන්නට

දන්නවද පාට අඩු‍වෙන් ඉර පෑයූවේ - නුඹලාට නිවාඩු මාස තුන...

බශාව පාලුයි - වේදිකාවේ කව්නලු නෘත්‍ය ගී නෑ

එළිමහන් ගිම්හාන කුටිවල වසන්තය එන වගක් නෑ

අරගල අඩුයි - සාහිත්‍ය සංවාද වෙනදා වගේ නිතර නෑ

රතු අකුරු - ඒත් විහඟුනි නුඹලා අතින් මැකෙන්නෑ..

තුන්මාසයක් උගන්වමි - තුන්මාසයක් නිවාඩුව

අවුරුද්දෙ සයමසක්ම නුඹලා නැති නිවාඩුපාඩුව

ඇවිදිමින් - සිනමා ගී ඉසිඹු අතරේ ගත්තට නිදහසේ වාඩුව

කුරුලු පැටවුනි, නුඹලා නැතුව කොච්චරක් පාලුයිද කූඩුව!