සමාන්තර විශ්වයක - කොහේ හෝ යම් තැනක
ඔබ සමඟ ඇවිද යන කුඩා දැරියක දකිමි
දුරාතීතේ නෂ්ට කණු අතර
ඇවිද ගොස් ගිමන් හැර තුරු පතර
නිවී සැනහී කිමිද වැව් වතුර
සිටින රූ දෙකක් දකිනෙමි නිතර
තුරක හෙවණක් නොලද ඈත ඉස්කෝලයක
ළපැටි සා පැටවුන්ට ජීවිතය ගෙන බෙදන
නැගී ගොස් දුම්රියෙක, කඩපිළෙක නැවතෙමින්
කුඩා මල් අස රැඳී ඔවුන් දුක් ගැන අසන
රජ මැතිඳු අවසරෙන් වනවදුලු ගෙල සිඳෙන
කලක ඍජු උස් සරෙන් සත්‍යයේ හී විදින
කිසිවකට නොම බැඳුණු, කිසි යොතක නොම රැඳුණු
සැරිසරන්නෙකු දකිමි නොවැස හැම තැන වෙසෙන
මෙපවතින විශ්වයේ කුඩා දියණියක් වෙමි
සමාන්තර විශ්වයක ඔබ දකින
දවස් ඇත ඒ දැරිය අන්ධකාරේ වෙළී
අහිමි එළියක දුකින් දුක් ලබන
මුත් සොබාදම් ළයේ ගැඹුරු හැම නිම්නයේ
ඔබ සිටින බව දැනී යළි නිවෙන
-සිත්තර සමන් රණසිංහ; නුදුටු ඇදුරුතුමන්/බන්ධුවරයා වෙනුවෙනි-
ලස්සන ලියමනක්
ReplyDelete