පිනි සිසිලක් වැ මල් පෙති මැද ඇහැරෙන්න... - The Correct Post

තුරු වියනක් වැ හිස මත්තේ පැතිරෙන්න

සඳ බුබුළක් වැ නුබ දිය පිට මතුවෙන්න

ගී සරයක් වැ සවනස හිඳ මිමිණෙන්න

කවි කැකුළක් වැ මන කොඳ විල පිබිදෙන්න

වියලුණු බිමට පොද වැස්ස වැ වැගිරෙන්න

වෙහෙසෙන සිරුර මඳ සුළඟ වැ තැවරෙන්න

ගණඳුරු බිමට හිරු කිරණ වැ පැමිණෙන්න

පිනි සිසිලක් වැ මල් පෙති මැද ඇහැරෙන්න

කුසුමක් සේ මැ ඇස් අස්සේ සුපිපෙන්න

සුසුමක් සේ මැ මුව අද්දර දැවටෙන්න

පැතුමක් සේ මැ නෙත් පත්ළේ සැතපෙන්න

පහනක් සේ මැ හිත් මලුවේ ඇවිලෙන්න.

සොඳුරු අඳුර..

මේ දිනවල රැයට අන්ධකාරයි.. කළුවරින් වැහිලා. මේ විදුලි විසන්ධි වීම උස්තැන්වල මැදිහත් වීමෙන් සිදු වන්නේ නම් එය පිළිකුල් සහගතයි. නමුත් මේ කියන්න යන්නෙ ඒ ගැන නොවෙයි.. විදුලි විසන්ධියත් සමඟ ඇති වුණු සොඳුරු අඳුර ගැනයි..

විදුලි විසන්ධි වීම අපේ ගෙදර ඇත්තන්ට නම් කොහොමටත් ලොකු ගැටලුවක් නොවෙයි. ගෙදර රූපවාහිනියක් නැති නිසා ගෘහස්ත හිංසනය පිළිබඳ වාර්තා වැඩසටහනක් බඳු වස්සානේ ප්‍රේමයටවත්, අනන්තයෙන් ආ තරු කුමාරයන්ටත්, අහස පළාගෙන මතු වෙන ගායන සහ නර්තන තරුවලටත් අපේ ගෙදර කිසිම තැනක් නැහැ.. ගැටලුවක් ඇති වෙනව නම් ඇති වෙන්නෙ අඳුරේ පොත් කියවන්න අකුරු නොපෙනෙන නිසා පමණයි.. ඒත් ඒකත් ගණන් නොගත යුතු තරමට මේ අන්ධකාරය අපට එකිනෙකා හා සංවාද වෙන්න සුන්දර වටපිටාවක් තනා දෙනවා. 

ඊයෙ සුමින්ද කිත්සිරි ගුණරත්න, අපේ පරම්පරාවේ ප්‍රතිභාපූර්ණ ම කවියාගේ නව කවිපොත පිළිබඳ මිහිරි ඇගයුමක් පැවතුණා. එය නිම වී අම්මාත් - මාත් නිවසට එද්දි රෑ බෝ වෙලා. ගෙදර ඇත්තො අන්ධකාරෙ ඉටි පහන් දල්වාගෙන අපි එන තුරු බලන් ඉන්නවා. විදුලිය නැවත ලැබෙන තුරු අපි ජීවිතේ ගැන, සාහිත්‍යය ගැන කතාබහේ නියැලුණා. අ.පො.ස විභාගත් එක්ක පැටලෙමින් ගෙවුණ ජීවිතේ පහු කාලෙදී එහෙම සුන්දර සංවාදවල නිමග්න වෙන්න ලැබුණු කාලය අඩුයි.. ඒත් මේ අන්ධකාරය විසින් ඉබේම මනුස්සකම්වලට - කවි කතන්දරවලට මතු වෙන්න කාලෙ සකසලා දෙනවා.. ඒක පුදුමාකාර මිහිරක්..!! 

ඒ අතරෙ මං විභාගය සමත් වීම වෙනුවෙන් අපේ අසරණ තාත්තට ගෙවන්න වුණු දඩය අතරට එක් වෙලා තිබුණ ස්ටෙෆ්නි මේයර් කියන මැජික්කාරිගෙ ට්වයිලයිට් කෘතිය ( ඔව්.. ඔව්.. ෆිලුම් එක හැදුවෙ ඒ පොතෙන් තමා) මාව අමන්දානන්දයට පත් කරමින් තිබුණ වෙලාවක විදුලි විසන්ධි වීම කියැවීමට බාධාවක් කරගන්න හිත් දුන්නෙ නැහැ. ඒ නිසා කට්ට කළුවරේ තමා එඩ්වඩ්, බෙලාට ආදරය ප්‍රකාශ කරන අන්දම කියෙව්වෙ.. පුංචි විදුලි පන්දමක් ආධාරයෙන්. වැම්පයර් කොලුවෙකුත් - මනුස්ස කෙල්ලෙකුත් අතර ඇති වුණ මේ අසාමාන්‍ය ආදර අන්දරය තනිවම බෙදා ගැනීම වරදක් යැයි හිතුණ නිසා ඒ මොහොතෙ මගෙ සමීප ම මිතුරියකට කෙටි පණිවිඩයකුත් කෙටුවා කලුවරේ ම. ඇගෙන් හැරෙන තැපෑලෙන් ආවා තරමක් දිගු කෙටි පණිවිඩයක්..

Enjoying the bliss of darkness in the company of a glowing candle.. 

ඒ කෙටි පණිවිඩයෙ තැනක එහෙම සටහන් ව තිබුණා. අන්ධකාරය සාපයකැයි නොසිතා එය අත් විඳින්නට පුළුවන් මිතුරු සිත් සිටීම වාසනාවකැයි සිතන ගමන් ම මම තව දුරටත් ට්වයිලයිට් නමැති මන්ද්‍ර අන්ධකාරය ඇතුළෙ කරක් ගැහුවා..

රූප පෙට්ටියෙන් එහා ගිය ජීවිතයක් තමන්ට තිබෙන බව මතක් කරගන්න මේ මොහොතෙ අපිට හැකි වුණොත් ඒක අන්ධකාරයෙන් උදා කර ගත හැකි අපූර්ව ආලෝක පුංජයක් යැයි සිතෙනවා..