වාන් බිඳ නොයන්නට හිත නතර කරගන්න
ඇතුළු වානෙන් ගලන පෙම පෙමින් පිළිගන්න
ඉඳහිටක උනන කඳුළක් දෙකක් පිටවෙන්න
පිටවාන සේ ම හයි හත්තියට නුඹ ඉන්න
දිය සැරෙන් වැදෙන කොට වැව් බැම්ම නොබිඳෙන්න
ඕන රළ පාරකට බය නැතුව ළය දෙන්න
සෙනේ රළ ජීවිතේ බිත්ති මත අතුරන්න
රළපනාවක් සේ ම මා ළඟ ම ඔබ ඉන්න
පිපාසෙන් යුතු දනට ඇති තරම් දිය දෙන්න
විඩාබර උන්ට පැන් සනසන්න ඉඩ දෙන්න
දිය බෙත්ම හරවලා කුඹුරු අස්වද්දන්න
මුත් බිසෝ කොටුව මට බුත්තියට පවරන්න
මහද වැව වාන් දා රැල් නඟා උතුරන්න
එක සිනා සොරොව්වක දොර විවර කර දෙන්න
මුට්ටි නමනා දිනට බැති සිතින් වැඳගන්න
අලුත් කළයකට පෙම් වැව් වතුර පුරවන්න
