38. රැය පහන් වෙලා යයි - නොවී නිදි දැහැන්..

කාලෙන් කාලට වැසි දැරියගෙ නිදි කාලසටහන වෙනස් වෙනවා. පුංචි ම කාලෙ මං නිදාගන්න පුරුදු වෙලා උන්නෙ උදේ හතට. ඒ අම්මා වෙලාව බලන්න උගන්නපු එකේ භයානක අතුරුඵලයක්.හරියට ම හත වෙන කොට ඇඳට පනින්න බලාගෙන ඉන්න මට නිදියන්න කලින් කවලා පොවලා මූණ සෝදවන්න ඒ කාලෙ අම්මලා පුදුම යුද්ධයක් කරලා තියෙන්නෙ. දැන් නම් එ්වා මතක් කර කර හිනා වෙනවා කට්ටියත් එක්ක.

උසස් පෙළ කරපු කාලෙ නම් මං රෑට වඩා නිදාගෙන ඇත්තෙ පාසල් බස් රියේ එන ගමන්. ඒ පූරුවෙ කරපු පවක් පල දීලා මුණ ගැහුණ කළ්‍යාණ මිත්‍රතුමීගෙ උරිස්සට ඔළුව තියාගෙන. ගමන් සගයාත් නින්ද යන කෙනෙක් නම් ඒක මහ භයානක වැඩක් තමා. ඒත් අපරාදෙ කියන්න බෑ මගෙ මිත්‍රතුමී රෑටවත් නින්ද නොයන ජාතියෙ එකෙක්. ඒ නිසා පන්තියෙ විභාගයක් නොතිබුණ හැම දවසකම මං බස් එකේදි හොඳට නිදා ගත්තා.

අනිත් එක තමා විවේක කාලච්ඡේදවල නිදාගැනීම.. මම කරපු විෂයන්වල නොගැළපීමක් තිබුණ නිසා සතියකට දවස් දෙකක්වත් මට හිස් කාලච්ඡේද දෙකක් අහුවෙනවාම තමයි. ඉතින් ඔය වෙලාවට මං කරන්නෙ පන්තිය පිටිපස්සෙම ෆෑන් එකක් හයි කරලා තියෙන තැනක පුටුවකට ගිහින් කාගෙ හරි බෑග් එකක් බදාගෙන සැපට නිදාගන්න එක. ළමයි අඩු ප්‍රමාණයක් ඉන්න විෂයන් උගන්වන්න ගොඩක් වෙලාවට අපේ පන්තිය තෝරා ගැනුනත් උසස්පෙළ ළමයින්ගෙ අවාසනාවන්ත ජීවන චක්කරේ ගැන දැන උන්නු ගුරුවරු වාසනාවකට වගේ ජීවිතේ කවදාවත් නිදාගෙන නෑ වගේ නිදාගන්න අපිට බාධාවක් කළේ නෑ. 

ඉස්සර එක විෂයක් ඉගෙන ගන්න ගියාම මට නින්ද යන තත්ත්වයක් තිබුණා. අපරාදෙ කියන්න බෑ හීනත් පෙනි පෙනි නින්ද යනවා. ඔන්න ඔය හේතුව නිසා ඒ පන්තියෙ හිටපු මගෙ හොඳ ම යාලුවො දෙන්නා ගාව නිතර ම තිබුණා තදින් උල් කරන ලද පැන්සල්.. දිග පැන්සල්.. ඒ නිසා උන් කොතැන වාඩි වෙලා හිටියත් මට නින්ද යාගෙන එනවා පේන කොටම කොහේ හරි ඉඳලා මට අනින්න පුරුදු වෙලා හිටියා. ඒ වගේම මං ගාවත් තිබුණා ඊටත් වඩා උල් කරන ලද පැන්සලක්. මොකද මට අනින්න ඉන්න උන් දෙන්නට හුඟක් වෙලාවට මටත් වඩා තදට නින්ද යන නිසා. ස්ලීපින් බියුටීස් කියා විරුදාවලියක් හිමි වුණත් අපි නෙමේ අපේ නින්ද අතෑරගත්තෙ. ඒක ඇත්තටම පාඩමේ ප්‍රශ්නයක් නිසා වුණ දෙයක් නෙමෙයි. පාඩම කොතෙක් රසවත් ව ඉගැන්වුවත් අපිට හැමදාම ඒ කාලච්ඡේද දෙක තිබුණේ විවේකයන් පස්සේ. ඔය වෙලාවට හිටගෙනත් නින්ද යන එකේ හොඳට හුළං හමන පන්ති කාමරේක ජනේලයක් ගාව වාඩි වෙලා ඉන්න අපිට නින්ද යන එක අරුමයක්යැ ඉතින්..

අනිත් එක ප්‍රධාන ම හේතුව තමා මං ඒ දවස්වල පාඩම් කළේ රෑ දෙගොඩහරි ජාමෙ. ඉතින් උදේට උදේට නිදිමත හැදෙන එක සාමාන්‍ය දෙයක්. ඒ පාඩම් කරපුවට හරියන්නත් එක්ක අපි සියලු දෙනා ම සරසවි වරම් ලැබුවා. ඒත් ඒ දවස්වල පටන් ගත්ත නිදිවරන පුරුද්ද මේ වෙද්දිත් අපේ යාලුවන්ගෙන් ගොඩක් දෙනෙකුට අත හැරගන්න අමාරුයි.. කම්මැලි පොතක් හරි චිත්‍රපටියක් හරි හොයාගත්තොත් නම් ඉක්මණට නිදාගන්න පුළුවන්. ඒත් පොතක් අතට ගත්තම බිම තියන්න හිත හදාගන්න බැරි අපි පොත නොකියවා නිදාගනී කියල තමා බය..))

ඉතින් නිදි වරන එක නරක පුරුද්දක් වග දැන දැනත් මං සමහර දවසට මහ රැයක් වෙන තුරු ඇහැරිලා ඉන්නවා. හදවත අවදියෙන් තියෙද්දි නිදාගන්න කොහොමටත් බැහැ. අනෙක් අතට හුඟක් තරු සහිත දවස්වලට නින්ද ගියෙ නැතත් ප්‍රශ්නයක් නැහැ..

දිගු ම දිග රාත්‍රිය හෙමින් පියවර මනිත

මලක් වී නෙත් අරින ඒ ප්‍රභාතය ඔබය..

රාත්‍රිය ගැන ලියැවුණ අපූරු ම ගීයක ඒ වදන් පෙළ ඉයර්ෆෝන් ඇතුළෙන් ඇහෙද්දි එහෙම දවසට මං නිදි නොලබා රෑ කළුවර දිහා බලන් ඉන්නවා.. මහ රෑ දෙකහමාරට ජනේලෙ ඇරන් තරු දිහා බලා ඉන්න මේ කෙල්ලට පිස්සුද කියලා හිතන්න අසල්වාසීන් ඇහැරිලා නැති එකත් ලොකු දෙයක්.. ගෙදර කවුරු හරි අහම්බෙන් ඇහැරිලා මාව බලෙන් නින්දට යවන තුරු ඇතැම් දවසට මං කවි පදයක් - කතා පොඩ්ඩක් කුරුටු ගානවා. නිදි වරන එක වැරදි වග නොදන්නවා නොවෙයි. නිදිවැරීම විවිධ ආකාර ගණනාවකින් සෞඛ්‍යයට නරක විදියට බලපාන හැටි ගැන බොහෝ තැන්වලදි කියවලා තිබුණත් ඒක එක පාරට නැති කරගන්න අපහසු පුරුද්දක්.. තවම ටිකෙන් ටික උත්සාහ කරමිනුයි ඉන්නෙ..

මෙවැනි නිදිවර්ජිත රාත්‍රීන්වලදී ඉබේටම මතක් වෙන ගී පද කිහිපයක් තියෙනවා.. 

"ලොව සැතපෙන යාමේ

ඔබෙ සෙනෙහස අවදි වෙවී

මගෙ දෙසවනට කියයි

පෙර නොඇසූ මිහිරි කවී.."

"ඔබ හමු වූ දා පටන්

මා හදවත අවදියෙන්

රැය පහන් වෙලා යයි

නොවී නිදි දැහැන්.."

"නිම් වළල්ලෙන් එපිට සඳරැස් 

ගලන නිල් මිටියාවතේ

නිහඬතාවය තුළින් මතු වී

ඔබේ පා මුදු හඬ ඇසේ.."

තරු එළිය ගෙට එන එක නවත්තන්න ජනේලෙ වහන අතරෙ ඒ චවන හෙමිහිට මගේ දුරකථන මුහුණ මත සටහන් වෙනවා..